الا تستحق بلادنا ثوره لتغيير كل هذا

عندما كنت اشاهد فى نشره الاخبار او فى احد الافلام الاجنبيه لقطه عابره لاحد شوارع مدينه فى اوروبا او امريكا كنت اشعر بالغيظ الشديد , واحدث نفسى " وهما احسن مننا فى ايه" ارى تلك البنايات المنمقه والشوارع النظيفه المبهجه والسيارات الغير متهالكه والباصات الدورين تسير بنظام وسيوله ويسير البشر بالمحاذاه فى همه ونشاط وشياكه سواء فى اللبس او طريقه المشى وكأن الشوارع فى اغلبها لوحه فنيه هادئه تعطى معنى اخر للحياه وهو الاستمتاع

.
وليس فقط العيش للمعاناه والمكافحه اليوميه والتمحور حول مشاكل يوميه ومتكرره وكانها لب الحياه كالشعبطه فى الاتوبيس او الوقوف فى طابور العيش اوعبور شارع مزدحم او المرور بجوار اكوام الزباله واستنشاق الغازات المسممه من عوادم السيارات ,ليس فقط العيش لرؤيه اتوبيسات النقل العام منتهيه الصلاحيه او السيارات المتهالكه او البشر المتهالكين المنهكين تبدو على وجوههم علامات الارهاق واليأس , وليس فقط العيش لرؤيه شوارع ملخطبه وارصفه مكسره تعكس عشوائيه العيشه بشكل عام
.
اعرف جيدا ان العيشه فى الغرب ليست الجنه وانهم ايضا يعملون ويكدحون ولديهم مشاكلهم ولكنى ادرك ايضا ان العيشه فى بلادنا اصبحت لمعظم الناس هى الجحيم بعينه .

كنت دائما اتساءل واقارن بين معنى الحياه هنا وهناك .
وكنت دائما اشعر بالاحباط واحس بفجوه حضاريه كبيره تفصلنا عنهم , تفصلنا عن الحياه الكريمه, فجوه تفصلنا عن نيل حقوقنا الادميه , لم يكن تاخرنا السبب الحيد لاحباطى بل كان يحبطنى اكثر الياس الشديد وفقدان الامل فى اى تغيير او تطوير ممكن واستسلامنا للواقع كاننا خلفنا لنورث وكنت دائما اتسائل الا تستحق بلادنا ثوره لنغير كل هذا .